و در این کوچه همه پنجره ها آخر سر

میشود باز به روی تو و ما آخر سر

توی این کوچه و پس کوچه همه محو شدند

همه رفتند و ماند این رد پا آخر سر

تو و یک باغ پر از چلچله و بوی بهار

میرسد موسم پائیز فرا آخر سر 

تو پر از عشق به پروازی و من میدانم

که از این گوشه رهائیم رها آخر سر

و غمت بر در و دیوار دلم خواهد ماند

مثل یک قاب ترک خورده بجا آخر سر

بله میدانم از این راه شبی میگذری

تا کنی کوچه پر از نور خدا آخر سر

جواد علی بیک

نوشته های دیگران ()

دلم کبوتری که در حریق آشیانه سوخت

و در هوای بی کسی برای آب و دانه سوخت

مسافری که سخت و سست جاده های عمر دید

کنار کوله سفر در انزوای خانه سوخت

همان غریبه ای که در دلش امید پر کشید

نگاه کن میان کوچه های این زمانه سوخت

قناری دلم در این غروب وهمگین عصر

و این حصار شیشه ای شکست و بی ترانه سوخت

چه کودکی صبور بود کودکی که خوش ندید

و با تمام کودکی چقدر بی بهانه سوخت

شعر از شاعری جوان که نابهنگام و ناباورانه رفت و دوستانش را تنها گذاشت .زنده یاد حسین عرب اسدی .

نوشته های دیگران ()